-
1 wyminąć (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyminąć (się)
-
2 wyminąć się
сов.1) разойти́сь, разъе́хаться, пройти́ (прое́хать) ми́мо друг дру́га2) ( prześcignąć się) обогна́ть, опереди́ть друг дру́га -
3 wyminąć\ się
сов. 1. разойтись, разъехаться, пройти (проехать) мимо друг друга;2. (prześcignąć się) обогнать, опередить друг друга -
4 wyminąć się
розминутися -
5 wyminąć
wymijać się aneinander vorbeigehen; AUTO aneinander vorbeifahren -
6 rozmi|nąć się
pf — rozmi|jać się impf (rozminął się, rozminęli się — rozmijam się) v refl. 1. (wyminąć się) to pass each other- samochody z trudem mogły się rozminąć two cars could barely pass (each other)2. (nie spotkać się) [osoby] to miss each other- musieliśmy się rozminąć we must have missed each other- właśnie się rozminęliście you’ve just missed him- nasze listy się rozminęły our letters crossed3. (nie dostosować się) rozminąć się z prawem to break the law- rozmijać się z czyimiś oczekiwaniami [film, podwyżka] to fail to meet sb’s expectations- rozminąć się prawdą to stretch the truth- teoria rozmija się z praktyką theory and practice don’t tallyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozmi|nąć się
-
7 minąć się
-
8 minąć\ się
сов. разминуться; разойтись;● \minąć\ się się z powołaniem не найти своего призвания
+ wyminąć się;rozminąć się -
9 wymi|nąć
pf — wymi|jać impf (wyminęła, wyminęli — wymijam) Ⅰ vt 1. (przejść, przejechać obok) to pass, to go past 2. Aut. pot. (wyprzedzić) to overtake- udało się jej wyminąć ciężarówkę she managed to overtake the lorry3. (ominąć) to steer clear (coś of sth)- żaglówka zręcznie wyminęła rafy the sailing boat managed to steer clear of the reefⅡ wyminąć się — wymijać się to pass each other- wyminąć się z kimś to pass sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wymi|nąć
-
10 wymijać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wymijać
-
11 wymijać
wymijać się aneinander vorbeigehen; AUTO aneinander vorbeifahren -
12 wymijać
I. vtczasem wyminął nas inny samochód zuweilen [ lub ab und zu] kam uns ein anderes Auto entgegen2) ( omijać)statek zręcznie wymijał skały das Schiff fuhr geschickt an den Felsen vorbei, das Schiff umschiffte geschickt die Felsen\wymijać straże/posterunki die Wachen/Posten umgehenz trudem wyminęliśmy się na wąskim moście auf der schmalen Brücke kamen wir kaum aneinander vorbei
См. также в других словарях:
wyminąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wymijać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymijać się – wyminąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poruszając się w przeciwnych kierunkach, mijać jeden drugiego; jadąc, idąc, mijać jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Samochody ledwie się wyminęły na moście. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyminąć — dk Vb, wyminąćnę, wyminąćniesz, wyminąćmiń, wyminąćnął, wyminąćnęła, wyminąćnęli, wyminąćnięty, wyminąćnąwszy wymijać ndk I, wyminąćam, wyminąćasz, wyminąćają, wyminąćaj, wyminąćał, wyminąćany 1. «przejść, przejechać obok czegoś, kogoś,… … Słownik języka polskiego
rozminąć się — dk Vb, rozminąć sięnę się, rozminąć sięniesz się, rozminąć sięmiń się, rozminąć sięnął się, rozminąć sięnęła się, rozminąć sięnęli się, rozminąć sięnąwszy się rozmijać się ndk I, rozminąć sięam się, rozminąć sięasz się, rozminąć sięają się,… … Słownik języka polskiego
kiwać się — I – kiwnąć się {{/stl 13}}{{stl 33}} przechylać się raz w jedną, raz w drugą stronę; o przedmiotach: stojąc nierówno, chwiać się na boki, być wprawionym w ruch wahadłowy; kołysać się, bujać się, huśtać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Kiwał się nad… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wymijaćam, wymijaća, wymijaćają, wymijaćany {{/stl 8}}– wyminąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wymijaćnę, wymijaćnie, wymijaćmiń, wymijaćnął, wymijaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zostać — dk, zostaćstanę, zostaćstaniesz, zostaćstań, zostaćstał zostawać ndk IX, zostaćstaję, zostaćstajesz, zostaćwaj, zostaćwał 1. «nie opuścić jakiegoś miejsca, nie zmienić miejsca pobytu, nie wyjść skądś; pozostać» Zostać dłużej na urlopie. Zostać u… … Słownik języka polskiego
ominąć — dk Vb, ominąćnę, ominąćniesz, omiń, ominąćnął, ominąćnęła, ominąćnęli, ominąćnięty, ominąćnąwszy omijać ndk I, ominąćam, ominąćasz, ominąćają, ominąćaj, ominąćał, ominąćany 1. «okrążając minąć coś, przejść, przejechać obok czegoś nie zatrzymując… … Słownik języka polskiego
zręcznie — zręcznieej 1. «w sposób świadczący o czyjejś sprawności fizycznej; zgrabnie, zwinnie» Zręcznie władać bronią. Zręcznie wyminąć przeszkodę. Zręcznie się poruszać. 2. «w sposób zręczny świadczący o czyimś sprycie; sprytnie, przebiegle» Zręcznie… … Słownik języka polskiego